Reisdag Ubud > Amed

Vandaag gaan we naar een nieuwe locatie aan de Oost kant van Bali naar Amed. Vanaf daar is het eenvoudig de boot naar Gili Air te nemen.
'S ochtends voordat we worden opgehaald door de chauffeur gaan we eerst nog naar de Pasar Ubud. Daar dingen we af, dit blijkt nog een moeilijke sport, op allerlei souvenirtjes. Van kleine "zilveren" Boedha beeldjes tot kettinkjes en een kleinigheidje voor Carry. Het afdingen is met name een sport omdat de lokalen weten dat ze de rijke westerse toerist een veel geld te besteden heeft. En voor ons is het lastig om die "arme" kijkende Balinees niet helemaal het onderste uit de kan te geven. Maar uiteindelijk kijken we door het zielige gezicht heen en maken we met onze aankopen niet alleen onszelf blij maar we geven hopelijk ook een goed gevoel aan de verkoper.
Het blijkt nog moeilijk om een taxi terug te pakken te krijgen. Bij een mannetje op het parkeer pleintje voor de Pasar regelen we een taxi. Deze taxi staat behoorlijk ingeparkeerd. maar geen nood de chauffeur gaat op zoek. Hij start de auto om ons niet te laten koken, maar helaas vindt hij niet diegene die voor ons staat geparkeerd om hem eruit te laten. Wel roept hij zijn collega taxichauffeur die brengt ons met enige vriendelijke woorden weer terug naar ons hotel.
Daar aangekomen staat de man die ons naar Amed gaat brengen al te wachten. Ik moet zijn op Bali is afspraak afspraak en op tijd is op tijd. We hebben gevraagd om ons via de waterval in Tegenungan en de water tempel in taman Tirta Gangga. We krijgen hier een mooie blik op de lokale schoonheden. Vandaar uit brengt onze gids ons via een prachtig uitzicht over de rijstvelden naar onze alweer zoveelste lokatie in Amed. Daar worden we hartelijk ontvangen door de eigenaar die met ons mee loopt naar een lieflijk huisje.
Ik wacht niet tot de koffers worden uitgepakt maar trek mijn zwembroek aan en plof lekker in het verkoelende zwembad. Een mooi dagje met weer een ander gezicht van Bali.

Bali Ubud Rafting

Het is toch altijd weer leuk om iets spannends te gaan doen. Deze keer wagen we ons aan Rafting op de Ayung rivier. We komen rond lunchtijd aan bij het bedrijf. De heren wachten geduldig wat voor vlees ze in de kuip hebben. Als ik me omkleed zien ze mijn adonis buik en lachen hartelijk. Het eten is hier zo verrukkelijk en met een Bintang erbij smaakt het voortreffelijk.
Als we onze gids toegewezen krijgen "Monkey" noemt hij zich zelf dalen we honderd treden af richting rivier.

Monkey de gids praat honderd uit, vraagt waar we vandaan komen waar we geweest zijn, zijn lach buldert door het bos en is aanstekelijk.
Als we in de boot zitten geeft hij ons instructies wat te doen en wat niet. Wij proberen zo goed mogelijk te luisteren. Goed gemutst en met een kleine knoop in onze maag varen we de rivier op. De eerste stroom versnelling is heel spannend, Monkey zorgt wel dat we goed nat worden. Gelukkig hebben daar al rekening mee gehouden want we hebben alleen onze zwemkleding aan. In tegenstelling tot de Chinese toeristen die geheel gekleed met een regenjasje aan de boot in stappen. Onderweg komen we ze wel tegen en van ons krijgen ze met de peddels een lekkere water douche, tot hilariteit van de Chinese dames die hard gillend terug proberen te spetteren.
Monkey lijd ons langs mooie rots bewerkingen met uitgehakte beelden van wat lijkt op een soort Kamasutra.

Na ongeveer een uur stoppen we om te pauzeren. De motregen slaat dan plots over in een serieuze stortbui. Wij zitten lekker droog onder een afdakje een het bier of aan de Mie goreng. Tijdens de tocht leren we wat Balinees en hij leert wat Engels van ons.

Het vervolg van de tocht is spectaculair met een aantal drops en een groot aantal stroomversnellingen. We hebben het overleefd.

Als we uit de boot komen drogen we ons af en wacht ons een eenvoudige Balinese maaltijd. Die gaat er goed in.

Fietstour Ubud

Vandaag gaan we rond Ubud fietsen het is een downhill tour dus weinig fysieke inspanning denken we. We starten vroeg op de dag onze gids haalt ons rond 08:00 op bij het hotel. Daarna gaan we nog een ander gezin ophalen uit Ubud vader moeder en drie kinderen. Door de drukte en waarschijnlijk de afspraak om op tijd te komen rijd onze chauffeur flink gehaast door het verkeer de smalle straten gelukkig ziet het er achter in het busje veel gevaarlijker uit. Eerst worden we afgezet voor een origineel kopje koffie Luwak. Deze Luwak koffie is zo special omdat deze door de Luwak geproduceerd wordt. Dit beestje eet namelijk de koffie bonen fermenteert ze in zijn maagje en poept ze daarna weer uit. Waarna de Balinees er de koffieboon van brandt die vermalen wordt en waar de koffie van wordt gebrouwen. Helaas hier geen Luwak boon gezien we kregen wel 15 soorten koffie en thee voor geschoteld die we mochten proeven. We waren hier met het idee gaan zitten dat we ook hier ons ontbijt zouden krijgen. Niets was waar. weer de bus en 10 min rijden en boven op een fraai uitzicht punt mochten we genieten van een flesje water en een pancake met banaan.
Daarna mochten we weer in de bus en na een krap half uur, verkeer loopt hier echt hopeloos vast, kwamen we aan op bestemming. Voor allen inmiddels een groep van 9 stond een fiets klaar en één met fietsstoel. Onze fiets tour gids Gus ging ons voor door rijstvelden langs tempels een basisschool en nog veel meer wonderschone Balinese plekken. Hij vertelde vol uit en beantwoorde alle toeristische vragen met veel geduld. Hij vertelde over het geloof , spiritualiteit, het boeddhisme en het gezinsleven. Hijzelf is van huis uit een een rijstboer, door het erven van een stukgrond wat hij heeft kon hij ons alles vertellen over de rijst cultuur. Maar dit was de helft van zijn werkende bestaan de andere helft gaf hij dus deze fiets tours.

Na een volle twee en een half uur mochten we aan een authentieke Balinese eet tafel aan schuiven in een prachtig Balinees huis. Na de maaltijd vertelde Gus over de tempels van dit huis de riten en over het familie leven op Bali. De gemeenschap is erg belangrijk voor de Balinees daar kan de familie altijd op terug vallen bij ziekte of andere ongemakkelijk heden.
Na deze bijna volle dag bedankten we onze gids stappen moe maar voldaan in de bus en vervolgden onze reis naar de volgende bestemming

Happy B'day Isolde in Seminyak

Vandaag is mijn kleine meid jarig al weer 19 jaar. Ze wil graag surfen en we zijn er al een keer geweest maar het is helemaal geen onprettig strand Seminyak. We spreken rond 08:30 af pff met een surf school. De komende dagen gaan we zeker vroeg uit de veren.
Carry heeft een adres via Tripadvisor gevonden Santai Surf school. Na wat heen en weer ge-email is het geregeld. Zij raad aan om de ochtend te nemen omdat 's middags voor beginners de golven te hoog worden.
Door de ochtend spits komen we zeker 20 min te laat aan, maar alle begrip. Bali is zo langzamerhand één grote verkeers file aan het worden.
De pakken gaan aan en er volgt een korte maar zeer duidelijke uitleg over hoe en wat op een surf board. Niet door zo'n jonge gespierde halfgod maar door een ervaren doorgewinterde "oude" rot.

De meiden gaan lekker de zee op en krijgen met instructeur ruim 2,5 uur les. Lekker moe en voldoen stappen ze het strand weer op en we liggen de rest van de middag languit op een bedje. De verkopers van kralenkettingen, schilderijen, massages en zonnebrillen van ons af te slaan.

Een monster in de kast.

Hier in Jugung Dua guest house is het lekker toeven. Uitslapen, ontbijt op het balkonnetje voor het appartement. Maar als er beesten in de slaapkamer zitten treed er wel een lichte vorm van paniek op. Na het ontbijt wil Digna weer haar kamer in gaan en komt ze een Salamander tegen van ongeveer 50 cm kop tot staart. Ze gilt het uit. Onze gastheer van dat moment "Deka" wil ons helpen het beest te vangen, hij gaat de kamer in ziet het dier op de grond blijft stokstijf staan en na enkele seconden meldt hij ons "ik ga mijn vriend bellen". Hij durft de salamder dus ook niet beet te pakken en op te ruimen.
Na 10 min arriveert de vriend en gaat helpen zoeken in het appartement. Das nog knap lastig want nergens meer is de salamander te vinden. Na nog zo'n 10 min komen de vrienden er achter dat het beest zich ophoud achter de lange kleding kast aan het einde van de kamer. Met bezem en al gewapend vangen ze het dier uiteindelijk en ze laten hem lopen buiten het Guesthouse in een klein parkje. Na al dit tumult nemen we afscheid van de buren die ons nog wat tips meegeven.

En wij nemen de taxi naar Jimbiran beach. Tegen de taxi chauffeur zeg ik dat we graag wat willen eten voor de lunch. Hij rijdt ons letterlijk bij een strand tentje naar binnen Genesha Cafe. Daar gaan we lekker aan de verse vis die we zelf mogen uitzoeken. Het wordt Red Snapper één keer gegrild en één keer gefrituurd. Heerlijk en uitgebreid lunchen. Wat ons de duurste "Nota" opleverd.
Daarna lopen we een langstuk over het strand, leggen we weer onze sarongs neer en genieten van het prachtige uitzicht en de lokale bevolking die hier de stranden bezoekt. Ook de grote getale Chinezen die hier vakantie viert valt ons meer op. Vooral rond etenstijd 's avonds worden die hier "losgelaten". Ze springen uitbundig in de branding en laten zich poserend fotografen door hun vrienden en of familie leden.

Sanur Bali

Vandaag naar Sanur zo'n 20 minuten rijden vanaf Seminyak. Maar door het drukke verkeer doen we er 40 minuten over. Overal waar je kijkt rijden scooters. Het lijkt hier wel of er geen regels op de weg zijn. Families met 4 op één scooter, met surfboard en van alles en nog wat. Auto's die toeteren voor gevaar, als onze chauffeur wil invoegen. Maar wonderwel gaat alles goed iedereen let gewoon op en kent de er is geen verkeersregel. Na flink zoeken op de weg waar het Guesthouse moet zitten bellen we bij een mooi uitgesneden houten deur aan. We worden binnengelaten maar helaas zijn onze kamers nog niet klaar. We moeten nog een uurtje wachten. We vermaken ons bij het zwembad.

We lopen naar de hoofdstraat zo'n kleine 10 min en zoeken daar vergeefs naar Warung Cocunut tree. Dan maar in één van de andere lokale restaurants onze lunch verorberen. Het valt ons op dat hier in een wat toeristischer gebied de prijzen daar ook naar zijn. Nog steeds heel goedkoop hoor naar Nederlandse begrippen.

Na de lunch lopen we naar het strand. Eigenlijk valt dit voor ons een beetje tegen. Sanur zit in een baai waar een soort van zeedijk de zee van de baai afschermt. Hierdoor is het water in de baai laag en daardoor is er ook geen golfslag. Maar het strand maakt veel goed. We spreiden onze sarongs uit en liggen lekker in het zonnetje.

In de avond lopen we vanaf het strand naar de lokale "Food market" pasar Sindu. Waar we aan een tafeltje onze Nasi Campur en de door Digna zo geliefde Ajam Crispy (beter dan KFC!) eten. Met een vol buikje rijden we op huis aan.
Met nog een zakje lekkers van de zoetwaren kar.

Strand Seminyak Bali

Vandaag lekker naar het strand. Althans voor de dames. Aan mij is dit niet heel erg besteed. We settelen ons in naar later blijkt de beroemde Beach Disco La Plancha. We huren twee bedden, waarvan we denken de prijzen zijn hier behoorlijk gestegen. Ondertussen zie ik een Indonesisch jochie met een voetbal waar hij op zit. Later blijkt hij het zoontje van één van de uitbaters van de stoelen verhuur. Ik schop tegen zijn bal, hij kijkt me geschrokken aan. Ik gebaar hem "kom voetballen". We trappen een 20 minuten met z'n tweeën een balletje. Daarna voegen zich twee personeels-leden bij het trap clubje. Ze zijn blijkbaar klaar met uitzetten van de stoelen. Als we weer zo'n twintig minuten verder zijn komen er nog twee Italianen een Kroaat en een Canadees/Engelsman zich bij ons clubje aanmelden. Al gauw worden er hoopjes zand gemaakt voor de doelen. De partijen worden verdeeld 4 tegen 4. Bij elke actie / Panna wordt vrolijk geklapt. Italianen zijn behoorlijk fanatiek en van porselein. Heb me kostelijk vermaakt. Ben alleen vergeten mezelf in te smeren, dus 's avonds is het au au onder de douche. Rond 17:00 worden de bedden ingeruild voor Bean Bages. En gaat de muziek op hard er staat een DJ onder de luifel live te draaien.

'S avonds lopen we weer naar ons beroemde "food court" Carry wil graag sateh eten. Er staat een karretje met Sate Padang, soort buffel erg lekker. Geserveerd met Longtong en een soort sateh saus maar met iets meer ketjap. Daarna schuiven we door naar een ander tentje waar we nasi eten met lekkere bij gerechtjes.

Reisdag Jakarta - Den Pasar

Om de tijd te doden doen we maar weer een vluchtje. 'S ochtends maken we ons niet zo druk we nemen een lekker ontbijt in dit prachtige hotel met mooi uitzicht over Jakarta. Ik verbaas me toch weer over de heerlijkheden die geserveerd worden aan de ontbijt tafel. Van Nassi tot gebakken eieren in allerlei vormen. De vlucht die we hebben uitgekozen vertrekt om 14:15 van de lucht haven. Gisteravond hebben we zo'n 40 min in de taxi gezeten op een hobbelige weg met links rijdend verkeer en brommertjes die je aan alle kanten voorbij schieten. Dus vandaag nemen we lekker de tijd we pakken rond 11:00 de taxi naar de luchthaven. Weer een moderne super grote luchthaven. We worden verwezen naar een staf travel balie daar krijgen we onze boarding passen gelijk met stoelen yippee. We mogen meteen mee.

De vlucht is onverwacht onstuimig bij het uitschenken van het eerste drankje duik de kist een paar meter omlaag. Iedereen moet gaan zitten en de riemen moeten om. Oh ja ik was vergeten te zeggen dat we bijna een uur te laat zijn vertrokken, helaas is op Jakarta het boarding proces niet echt geautomatiseerd. En het helpt ook niet mee als de slurf waar het vliegtuig aan zou moeten staan niet werk. Dus daarom worden we met de bus naar het veld gereden waar we de trap bestijgen.

Op Den Pasar scoren we een taxi busje via de desk waar je je aanmeld voor de reisopdracht. Wederom in het donker komen we aan in het prachtige Seminyak. Mensen zijn hier zo vriendelijk en behulpzaam. We pakken onze koffers uit en vertekken de stad in om wat eten te scoren. Aangekomen bij een soort foodcourt, tip van de balie medewerker, smullen we van de lokale gerechten, Mie Goreng, Soto Ayam en nog meer van dat lekkers.