Lekker geslapen. We staan vroeg op en gaan proberen met de eerste CO vlucht mee te komen naar Miami. Helaas eerste vlucht vol wachten op de volgende kans.

Op Newark gaan meerdere vluchten naar Florida dus ook naar Fort Lauderdale. Omdat we zien en horen dat de bezetting op de vlucht naar Fort Lauderdale redelijk gunstig is, 8 open plekken en 23 standby passagiers, besluiten we daarop te listen. Aangekomen bij de gate krijgen we te horen dat het vooruitzicht niet zo gunstig is de passagiers worden ingeladen van rij achter naar voren. Een voor een krijgen de stanby'ers een boardingpass. Hier zie je voornamelijk dat piloten in hun dienstkleding mee proberen te liften om wat voor reden. We blijven met z'n 5'en over bij een nerveuze gate agent. De 5'de standbyer een ervaren piloot, grijs aan de slapen, horen we zeggen tegen de gate agent 'zet mij maar op een jumpseat'. Terwijl er nog omgeroepen wordt voor laatste passagiers en standby'ers worden wij gemaand om bij de gate te gaan staan. You'll never know' wordt ons toebedeeld. Op eens gaat het snel, gaan jullie maar snel naar binnen zoek een plekje voordat de deuren sluiten. Op een holletje verdwijnen we in de kist. Ik bedank de standby piloot dat hij zijn 'seat ' heeft veruild voor een jump.

In de verte zie ik het vrijheidsbeeld zo groot als een smurf steeds verder uit beeld verdwijnen. Na twee uur en 20 minuten komen we aan op het vliegveld van Fort Lauderdale. Eerst maar eens kijken of we onze voucher kunnen omruilen voor een auto. Aangekomen bij de vriendelijke mevrouw van dollar, we hebben een ingenieuze kortings constructie gevonden via Eautohuur, krijgen we te horen dat er op FLL helaas geen Full size auto's meer beschikbaar zijn en of we dan maar $240,- voor een upgrade willen ophoesten. Wij bedanken voor het aanbod en stappen in een taxi richting Miami airport. Maar eerst hebben we ons zelf er van verzekerd dat onze bagage ergens is aangekomen, juist Miami. Onze vriendelijke afrikaanse taxi chauffeur praat honderd uit. Wat we komen doen, dat de tol steeds duurder wordt op de snelwegen in Florida etc. etc. Op Miami worden we weer herenigt met onze bagage zo blij. Is het niet ongelooflijk, de vele vluchten waarop we gelist hebben gestaan de twee hops die we hebben gemaakt en we staan 'gewoon' naast onze bagage. Kunnen we nog wat van leren.

Vol goede moed gaan ik nu weer in de rij staan van de Dollar autoverhuur. Uiteindelijk worden we geholpen door een o zo vriendelijke mevrouw: Jullie kunnen het krijgen op de moeilijke of op de makkelijke manier zeg het maar! We durfen al niets meer te zeggen. 11 pagina's aan voorwaarden door scrollen en bevestigen een handtekening en een vrolijk have a nice day. We lopen met frisse moed naar de parkeer garage al waar onze mooie rode Dodge Charger met 31000 miles op ons staat te wachten.

Digna heeft een mooie zilveren ballon gekregen van een van de medewerkers van de autoverhuur. Een klein grietje van amper twee heeft de rest van de dag stralende ogen als Digna haar de ballon geeft. We stappen in geven gas op naar Dezerland maar eerst een hapje eten. want op binnenlandse vluchten wordt geen eten geserveerd zonder dat je daarvoor moet betalen.