Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt met bagles en cream cheese. Stappen we 06:00 in een vol busje naar de luchthaven.

Daar aangekomen moeten Carry en ik ons onderwerpen een een volledige securty check, dus schoenen uit riem af door de machine en en weer alles aan en op doen. Terwijl de meiden "gewoon" langs de security mogen lopen zonder ook maar iets uit te hoeven doen. Willekeur zal ik maar zeggen.

Bij de gate aangekomen zegt de medewerker geen probleem, maar als we na een 45 min voor vertrek op de borden kijken zien we dat onze plekken 26 t/m 30 zijn en we zijn nog niet gecleared. Slik wil wel mee om de celebrations te vieren.

Maar zo rap als het gaat krijgen we drie stoelen toegewezen en ook drie boarding passen. Waar ben ik dan. Ik had al een stoel toegewezen dat zag ik op de displays. De Delta dame heeft moeie om mijn boarding pass te printen. Uiteindelijk geeft ze me een simpel strookje en bij het inchecken licht het rode lampje op "your good" zegt ze en ze wuift met een gul gebaar naar het vleigtuig. Ik stap in en wat lekker we hebben voor 2 en half uur comfort plus stoelen.

Aangekomen op bestemming eerst maar naar de Bagage claim. Blijkt onze bagage netjes in het ruim mee te hebben gevlogen, Hurray for Delta.

Daarna naar Alamo om de auto op te halen. Wat een drama altijd weer die Sales reps van autoverhuur bedrijven. Alhoewel we al jaren bij dezelfde keten onze auto ophalen laten we ons nog steeds in de luren leggen.

Auto opgehaald en maar vlot naar de plaats van bestemming rijden Coral Springs, hier zullen we de komende drie weken vertoeven.

Rond 18:00 pakken we de boel bij elkaar en gaan we naar Mullins park om de festiviteiten en het vuurwerk te bekijken. Er staan kraampjes met Funnel cakes, hamburgers, hotdogs, pulled pork en nog veel meer lekkers.

We laten ons verleiden voor een meat combo southern style en een corn on the cob.

Daarna languit in het gras. Er loopt een raadslid van Coral Springs langs en vraagt of wij uit de buurt komen. Ik zeg gekscherend dat we helemaal uit Amsterdam komen om het vuurrwerk hier te zien. Ze springt bekant een gat in de lucht en vindt dat dat het grootste compliment is dat ze gehoord heeft.

Later op het podium benoemd zij het ook nog eens een keer "all the way from Amsterdam" gekkies die Amerikanen.

Na een half uur vuurwerk hebben we het gezien. Na nog eens een half uur in de file om het park uit te komen duiken we lekker ons nestje in.