De hotel kamer is niet al te luxe en daardoor jaagt de airconditioning ons uit bed. Het zwembad is heerlijk en een uurtje of wat verdoen we onze tijd aan de rand on in het bad.

Het ontbijt in het hotel bestaat uit bagels met cream cheese koffie en OJ. Niet voor iedereen in ons gezin een feest maar ja je kan niet alles hebben.

We rijden naar Universal citywalk om een beetje van de Harry Potter sfeer te proefen. We merken dat hier de prijzen aardig opgelopen zijn. Voor parkeren moest je al betalen maar nu krijg je ook nog eens de keuze: preferred parking à $20,- of regular voor $ 6,- minder. Geldklopperij noem ik het maar. Maar je ontkomt er niet aan. We zijn redelijk vroeg. Dat merken we aan de parkeerplek die we krijgen toegewezen op de begane grond afdeling King Kong.

Het weer is een beetje twijfel achtig later zal er ook een beetje regen vallen. Wat een lekkere afwisseling is. We lopen de parkeergarage uit over de lange roltrappen. Eerst meer een bakkie doen bij de Starbucks. Ik neem een medium regular koffie. Dan krijg je een beker van bijna een halve liter met redelijk goede koffie. Daarna maken we een foto aan de overkant bij het Surf cafe.

Digna ben je wakker?

We lopen wat rond en in het midden van Citywalk meren wat bootjes af. ZO te zien gaan ze naar de plaatselijke hotels in de buurt. Wij stappen op één van de bootjes die naar het Hard Rock Hotel vaart. In tegen stelling tot wat ik zou denken is het HRH redelijk chick voor Amerikaanse begrippen. We lopen er een rondje in de lobby en langs het sandy beach zwembad. Daarna het bootje terug.

Hierna vertrekken we naar Oldtown. Een soort van winkel straat met historisch lijkende gebouwtjes en met een soort van kermis. Eén van de attracties trekt onze aandacht en we kopen hier kaartjes voor. Omdat deze attractie niet één van de nieuwste is en Carry wel van een uitdaging houdt. Hier onder een before en after foto:

en dit was het ritje waar we ons aan waagden:

Na deze uitdaging eten we een lekkere hamburger in één van de restaurantjes in mainstreet van Oldtown.

Daarna maken we ons klaar voor de terugreis naar Coral Springs.

In de loop van de week had ik een mailtje gestuurd naar Alamo dat ik niet zo tevreden was over de auto die we hadden meegekregen Daar kreeg ik netjes antwoord op met de toezegging dat ik de auto mocht om ruilen voor het gewenste exemplaar. Na 2,5 rijden kwamen we aan op FLL en bij de Alamo balie vertelde ik het verhaal. Waarbij de agent zei kijk maar wat er beschikbaar is, bij de ingang van de parkeerplaats werden we opgevangen de een aardige meneer. Weer legde ik hem het hele verhaal uit. Waarbij hij diep zuchte. Ik vertelde toch echt dat er voor ons een exemplaar van de gewilde Jeep apart was gezet. Uit mijn ooghoek zag ik het exemplaar staan. De man stiefelde er naar toe de sleutels lagen er in. Met een vrolijk "you can have this one" drukte hij mij de sleutels in de hand.

Bij het inladen, blijkbaar een manager, vroeg een man uit het niets "who gave you the keys" ik schrok me een ongeluk, en stotterde maar iets over a guy who walk here arond don't see him anymore. Blijkbaar was hij bang dat we uit eigen beweging naar deze auto waren toegelopen en de sleutels hadden gepakt. Hierkan je namelijk zelf je auto uitzoeken van die auto's die er geparkeerd staan.